واقعیت پنهان در باورهای نادرست جستجوی شغل
وقتی کسی در مسیر جستجوی شغل جدید قرار می‌گیرید نباید اجازه دهد دیگران روحیه و ذهن اورا به‌واسطه افکار متعصب و راهنمایی‌های نادرست تخریب نمایند. یک جستجوی شغلی مؤثر نیازمند دانش و اطلاعات به‌روز در مورد نحوه جستجوی کارفرمایان برای یافتن نیروی کار و همچنین داشتن دیدگاهی نسبت به ماهیت کلی این روند است.
اغلب کارجویان ازآنجاکه بدون بررسی و در نظر گرفتن جوانب بنیادی و اساسی در مورد خودشان و اینکه چه تصوری از آنان می‌شود اقدام به جستجوی شغلی می‌نمایند در این مسیر ناامیدی را تجربه می‌کنند. کسی که در جستجوی شغل است باید دقت نماید تا در این مسیر تفکرات نادرست ذیل او را از هدف اصلی منحرف نکنند.
۱. رزومه (مشخصات و سوابق تحصیلی
و شغلی ) صرفاً در مورد کارجو است
اگرچه کارجو فاعل و فرد اصلی رزومه به‌حساب می‌آید اما رزومه مدرکی بیش از آن است که صرفاً در مورد وی نوشته شود. رزومه باید به نحوی نوشته شود که بیانگر نحوه پاسخگویی کارجو به نیازهای کارفرما باشد. بنابراین هر رزومه‌ای باید در ارتباط با نیاز کارفرمای موردنظر نوشته شود بنابراین نمی‌توان یک رزومه را برای همه کارفرمایان فرستاد وباید در هر رزومه فهرستی از تمام مسئولیت‌ها و کارهایی که انجام داده‌اید و نتایج آن‌ها در رابطه با نیاز کارفرما ذکر گردد. کارفرما وظیفه ندارد با بررسی پیشینه و سوابق کارجو به این نتیجه برسد آیا جایگاه موجود مناسب شما است یا خیر. بلکه برعکس این کارجو است که باید رزومه‌ای ارائه کند تا وی متقاعد به استخدامش شود.
اگرچه مهارت‌هــا، تجربیات، موفقیت‌ها و تحصیلات همگی در مورد کارجو هستند و تمامی آن‌ها از عوامل اصلی رزومه به‌حساب می‌آیند اما نباید این اطلاعات به‌صورت خام نوشته شوند. باید این اطلاعات را در قالب ابزار بازاریابی شکل گیرند تا کارجو را در جایگاه پاسخی به نیازهای کارفرما قرار دهند.
شرح وظایف جایگاه شغلی موردنظر را باید به‌دقت بررسی نمود ، نیروی کار موردنظر کارفرما بایستی واجـــــد چه ویژگی‌هایی باشد، کلمات کلیدی حائز اهمیت مشخص شوند و سپس در بیان مهارت‌ها و دستاوردهای کارجو باید از همان کلمات استفاده نماید. در این صورت رزومه به‌عنوان مدرکی به‌حساب می‌آید که ارزش کارجو را برای کارفرما روشن می‌سازد.
۲. وظیفه استخدام‌کننده کمک به شما
برای یافتن شغل است
کاریابی‌ها درجهت رفع نیاز مشتریان خود یعنی کارفرمایان ( یعنی شرکت‌هایی که نیروی کار را به کار می‌گیرند) و یافتن شغل برای کارجویان کارمی کنند. کاریابی‌ها هنگامی‌که فردی واجد شرایط لازم را یافتند اورا به کارفرما معرفی می‌کنند تا فرصت شغل را به دست آورد آنگاه حق‌الزحمه خود را دریافت می‌کنند.
در بسیاری از زمینه‌هـــا و تخصص‌ها کاریابی‌ها در موضوعات متفاوت با افراد در تعامل هستـــــــند. هر زمان و هرکجا که بتوانند به افراد کمک می‌کنند.
برخی از کاریابی‌ها صرفاً به دنبال افزایش میزان درآمد خود هستند و نمی‌خواهند زمان بیشتری را با افرادی صرف نمایند که نمی‌توانند آنــــــان را به هدفشان برسانند. علیرغم تمامی موارد فوق چنانچه داوطلب واجد شرایط و ویژگی‌های لازم نباشد، کاریابی هرچند تلاش هم نماید نمی‌تواند کارفرما را متقاعد به استخدام وی نموده و فرصت شغلی را برای وی فراهم سازد.
۳. مصاحبه فرصتی است تا هر دو طرف، کارجو و کارفرما، امکان آشنایی
باهم را بیابند
اگر کارجویی انتظار داشته باشد تا در جلسه مصاحبه فرصت کسب اطلاعات لازم در مورد کارفرما و فرصت شغلی فراهم شود اشتباه کرده است . هیچ‌گاه نباید این تصور اشتباه را داشت که مصاحبه فرصتی برای کسب اطلاعات در خصوص شرکت و فرصت‌های موجود شغلی است. اگر مصاحبه‌کننده احساس کند که کارجو از جایگاه فرصت شغلی بی‌خبراست و اطلاعات اولیه در مورد آن شرکت را ندارد ، به‌احتمال‌زیاد کارجو فرصت حضـــــور در آن شغل را از دست خواهد داد.
۴. برقراری ارتباط صرفاً به معنای
کمک خواستن از سایرین است
برقراری ارتباط به معنای تعامل با سایرین است. کارجو نباید چنان فکر کند که این ارتباط صرفاً به معنای دریافت کمک از افراد است. رساندن پیـــام «به من کمک کنید.....» به معنای برقراری ارتباط مؤثر نیست.
فرآیند برقراری ارتباط نیازمند زمان است و برقراری روابط انسانی فرصتی برای شناخت افراد است تا کارجو دریابید آیا قادر به انجام چه‌کاری است و احتمالاً آن‌ها برای او چه‌کارمی توانند بکنند.
یک فرد موفق به خوب درک می‌کند پیش از درخواست کمک، خود اقدام به کمک به سایرین نماید. هنگامی‌که با افراد ارتباط برقرار کرده و برای شناخت آنان وقت صرف می‌کنید، خواهید دید مزیت و فواید آن بارها و بارها به خود شما بازمی‌گردد. برقراری ارتباط دقیقاً به معنای همین جمله است «از هر دستی بدهی از همان دست می‌گیری».
۵. به‌منظور اجتناب از تبعیض سنی،
تاریخ تولد را در رزومه بنویسید
ذکر تاریخ تولد در رزومه ضروری است گاه افراد به‌خصوص آن‌ها که در رده‌های سنی بالا هستند از نوشتن تاریخ تولد اجتناب می‌کنند ، با عدم ذکر تاریخ تولد کارفرما می‌تواند چنان تصورکند که فرد ازنظر سنی دچار مشکل است و این مسئله کارجو را از دستیابی به شغل محروم می‌کند.
آن‌ها که سنشان بالاست نیز باید با اعتمادبه‌نفس سنشان را درج کنند زیرابه هر صورت ممکن است کارفرما تجربه را یک مزیت شمارد یا امتیازی در رزومه بیابد که فرد را مشتاق به استخدام نماید.